Ταξιδια του Νου και της Καρδιας... Ταξιδια της Ψυχης... Ταξιδια χωρις Ορια, με Εμποδια μα χωρις Φραγμους... Το αεναο Ταξιδι της ψυχης, μητε Αρχη εχει, μητε Τελος... Μοναχα Στασεις και Σταθμους Μετεπιβιβασης (εκει που αλλαζουν οι συνταξιδωτες)... Το Ταξιδι της Γνωσης δεν σταματα ποτε... ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ...
Κυριακή 31 Μαΐου 2009
Ερωτικό ..Ελευθερία Αρβανιτάκη
Καημός αλήθεια να περνώ, του έρωτα πάλι το στενό
Ώσπου να πέσει σκοτεινιά, μια μέρα του θανάτου
Στενό βαθύ και θλιβερό, που το θυμάμαι για καιρό
Τι μου στοιχίζει στην καρδιά, το ξαναπέρασμα του
Ας είναι ωστόσο, τι ωφελεί, γυρεύω πάντα το φιλί
Στερνό φιλί, πρώτο φιλί, και με λαχτάρα πόση
Γυρεύω πάντα το φιλί, αχ καρδιά μου, που μου το τάξανε πολλοί
Κι όμως δεν μπόρεσε κανείς, ποτέ να μου το δώσει
Ίσως μια μέρα όταν χαθώ, γυρνώντας πάλι στο βυθό
Και με τη νύχτα μυστικά, γίνουμε πάλι ταίρι
Αυτό το ανεύρετο φιλί, που το λαχτάρησα πολύ
Σαν μια παλιά της οφειλή, να μου το ξαναφέρει
Ας είναι ωστόσο, τι ωφελεί, γυρεύω πάντα το φιλί
Στερνό φιλί, πρώτο φιλί, και με λαχτάρα πόση
Γυρεύω πάντα το φιλί, αχ καρδιά μου, που μου το τάξανε πολλοί
Κι όμως δεν μπόρεσε κανείς, ποτέ να μου το δώσει...
Το πρώτο γράμμα από κάθε στίχο, σχηματίζει το όνομα του αγαπημένου του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη (Κώστας Γκίκας)... Μια ευρηματική υπέρβαση των κοινωνικών φραγμών της εποχής του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως και στου Καβάφη τα ποιήματα... ο έρωτας δεν έχει όρια, δεν έχει αναστολές, δεν έχει πρόσωπο...
έχει μόνο συναίσθημα, πόθο και πάθος,
κι οι στίχοι αυτοί σ'αγγίζουν, μόνο γιαυτό που έχεις μέσα σου ΕΣΥ...