Ταξιδιώτης

Ταξιδιώτης

Καλως ήλθατε στο Ιστολόγιο του Ταξιδιώτη

Η σελίδα δημιουργήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2007
και θα εμπλουτίζεται περιστασιακά με νέα θέματα
ΜΑΖΙ σας....
Taxidiotis

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Ταξίδια Αγαπημένα....

Ονειρικά τραγούδια που μιλούν μέσ τη ψυχή μας...
στίχοι που κάνουν τα κορμιά μας να ριγούν...

λάμψεις που ζήσαμε... στιγμές που ζούμε τώρα...
φλόγες που αδημονούμε να μας πυρπολήσουν ξανά...

στο νέο ταξίδι....



ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ (Αλεξίου)
(κόκκινη όπως το αίμα...)


Κοίτα με, κι αν είμαι αυτό που γυρεύεις
στ' άγνωστο, μόνος ξανά μην πηγαίνεις
Ψάξε με, έχω βαθιά μου κρυμμένο
το όνειρο, που το 'χες χρόνια χαμένο

Έχω μια αγάπη για σένα
κόκκινη όπως το αίμα
Φλόγα το χάδι, τα βράδια ανάβει φωτιές

Έχω μια αγάπη στα χείλια
τρέχει τις νύχτες με χίλια
να 'ρθει κοντά σου, αγάπη μου γεια σου, να λες

Κοίτα με, κι αν είμαι αυτό που ζητούσες
στ' άγνωστο, στις ερημιές που γυρνούσες

Ψάξε με, παρ' τη ζωή μου απ' το χέρι
Μάτια μου, πόσα η καρδιά σου δεν ξέρει...




Εισιτήριο στην τσέπη σου -Παντελής Θαλασσινός
(σ.σ.: και στη δική μου... και στη δική μου...)



Ηθελα να΄μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
που ότι αγγίζεις, ν'αχει κάτι κι απο μένα
νάμαι την νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λέν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα

Ηθελα να'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου....
ήθελα να'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου

η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου

να'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ το τσιγάρο σου...
η τελευταία η γουλιά απ το ποτό σου....
Θα'θελα να'μαι αστραπή που σβύνει μεσ' το βλέμμα σου

πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου

να'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
για να ξυπνάει τις φωτιές μεσ'το κορμί σου



Εσύ με ξέρεις πιο καλά (Αλεξίου-Πλιάτσικας)
(Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη τ'ουρανού σου.... ουαουυυυυ)

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου
τα μαγικά ταξίδια μου, τα έκανες κι εσύ
Όταν η νύχτα μ' έστελνε, στα στέκια της ερήμου
για σένα ήταν πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου
για σένα είναι πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις.

Κι απόψε, μες την έρημη την πόλη, που με βρήκες πάλι,
πάρε με κοντά σου

Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου, σαν παιδί σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ' όνομά σου

Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ, στα έρημα στενά της
στο πέλαγος της μοναξιάς μου, γίνεσαι νησί
Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.



Ανν... θυμηθείς τ'ονειρό μου (Χατζηδάκις, Πάριος live)

Εχω ακούσει εκατοντάδες εκτελέσεις,
οι περισσότερες μου φέρνουν δάκρυα στα μάτια
όσες φορές κι αν τις ακούσω... απο μικρό παιδί (γιατί, δεν ξέρω..)

Μα αυτή, του Πάριου, μου φέρνει λυγμούς
"το καλοκαίρι, που λάμπει τ'αστέρι, με ΦΩΣ να ντυθείςςςς..."



ΞΥΠΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ....

(η νύχτα τέλειωσε... τ'αστέρια χάθηκαν....
-πρέπει να φύγεις... -Μα εγώ ΔΕΝ ΘΕΛΩωωωω)
Στίχοι: Κώστας Γιαννίδης
Μουσική: Κώστας Γιαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νανά Μούσχουρη
Άλλες ερμηνείες: Τζένη Βάνου || Δήμητρα Γαλάνη || Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ξύπνα αγάπη μου
η νύχτα τέλειωσε τ' αστέρια χάθηκαν
πρέπει να φύγεις

Τα δυο τριαντάφυλλα
που ήταν πλάι μας κι αυτά μαράθηκαν
πρέπει να φύγεις

Μια ηλιαχτίδα σου χαϊδεύει τα μαλλιά
πρέπει να φύγεις θα μας βρούνε αγκαλιά

Ξύπνα αγάπη μου
η νύχτα τέλειωσε τ' αστέρια χάθηκαν
πρέπει να φύγεις

Πρέπει να φύγεις
πρέπει να φύγεις



Χάρτινο το φεγγαράκι....
(...αν με πίστευες λιγάκι... θάταν όλα αληθινά...)
Κι εδώ απ τις εκατοντάδες εκτελέσεις
ακόμα κι απ τη κρυστάλλινη φωνής της Μούσχουρη,
εγώ το πάθος προτιμώ απ της αξέχαστης Μελίνας τη ψυχή






Le Premier Bonheur Du Jour - Η πρώτη χαρά της μέρας

Το απόλυτα ερωτικό ποίημα
στην πρώτη του, αυθεντική εκτέλεση

Πάντα μου έφερνε στα μάτια δάκρυα
.. από τα παιδικά μου χρόνια
όταν μετέφραζα στο λεξικό τις πρώτες λέξεις

O ορισμός του έρωτα... μέσα σε τρεις εικόνες:

Εικόνα πρώτη:
........... η πρώτη ακτίνα του ήλιου ξεπηδά
.............................. με βρίσκει δίπλα σου...
.............................. και όλα, η φύση, ο αγέρας, τα πουλιά
.............................. είναι όλα ονειρικά...
.............................. είναι η πρώτη της ημέρας, ευτυχία


Εικόνα δεύτερη:
........... η πόρτα κλείνει πίσω σου...
.............................. το αυτοκίνητό σου απομακρύνεται
.............................. απόλυτη σιωπή απλώνεται παντού...
.............................. η πρώτη της ημέρας θλίψη... μου λείπεις..

Εικόνα τρίτη:
........... γυρίζεις, κι η ζωή μου επιστρέφει
........................... η λάμπα σβήνει και είσαι στο πλάι μου, πάλι
........................... η τελευταία της μέρας μου χαρά
........................... ως αύριο, που θα ξυπνήσω στην αγκαλιά σου

Ελπίζω ότι δεν το κακοποίησα στη μετάφραση







Le premier bonheur du jour
.............................. Η πρώτη ευτυχία της μέρας
C’est un ruban de soleil
.............................. είναι μια κορδέλα του ήλιου
Qui s’enroule sur ta main
.............................. που τυλίγεται στο χέρι σου
Et caresse mon épaule
.............................. και χαϊδεύει τον ώμο μου

C'est le souffle de la mer
.............................. Είναι το φύσημα της θάλασσας
Et la plage qui attend
.............................. και η παραλία που απλώνεται
C’est l’oiseau qui a chanté
.............................. Είναι το πουλί που τραγουδά
Sur la branche du figuier
.............................. Πάνω στο κλαδί της συκιάς

Le premier chagrin du jour
.............................. Η πρώτη θλίψη της ημέρας
C’est la porte qui se ferme
.............................. Είναι η πόρτα που κλείνει
La voiture qui s’en va
.............................. Το αυτοκίνητο που φεύγει
Le silence qui se installe
.............................. Η σιωπή που εγκαθίσταται

Mais bien vite tu reviens
.............................. Μα πολύ γρήγορα εσυ γυρνάς
Et ma vie reprend son cours
.............................. και η ζωή μου ξαναπαίρνει τον δρόμο της
Le dernier bonheur du jour
.............................. Η τελευταία χαρά της μέρας
C’est la lampe qui s’éteint
.............................. Είναι η λάμπα που σβύνει...

(σ.σ.: κι εσύ είσαι δίπλα μου, πάλι)

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

Στο δρόμο του φεγγαριού..



Αδειάσαμε το όνειρα της θάλασσας
Μεσ’ τις ζεστές καρδιές,
Όρκοι απομεσήμερου
Γλιστρούν να γίνουν μέρα ολόγιομη με φως,
λυκόφως άπειρων χρωμάτων και αιθέρων.

Μουσικά κλειδιά στήνουν χορό
Από τα βάθη ως τον αφρό
Τυρκουάζ τα μονοπάτια,
Περιγράφουν όνειρο, ζωή, αφρούρητη θύελλα.

Με χάνω και με βρίσκω
Στ’ όνειρο, να ταξιδεύει πλάι σου
Ταξίδι μου, φεγγάρι μου..
Εκεί στο όριο της σιωπής,
Στο όριο του ορίζοντα που σμίγουν κόσμοι
Στο όριο της μέρας και της νύχτας
Στο πιο πυκνό σκοτάδι
Στην πιο φωτεινή αυγή.

Κεντούν αστέρια ,περιγράμματα γαλήνης,
Πανάρχαιας ανάτασης ροές..
Άκλιτες στιγμές
Παράξενοι δρόμοι, καρποί κισμέτ..

Πυρκαγιές ξυπνούν
Σε αδιάκοπο κυνήγι
Στο τέλος του αιώνα,
Οριοθετούν ψαλμούς
Στις λαμπυρίδες των ματιών σου,
Στην παρουσία πλασμάτων
Στο δρόμο του φεγγαριού.

Αλαβάστρινες στιγμές
Με ανάσες θαλασσινές,
Βουλιάζω στα νερά σου..
Κάθε στιγμή μου εφήμερη, όχημα του αιώνιου.

Στον Π.