Ταξιδιώτης

Ταξιδιώτης

Καλως ήλθατε στο Ιστολόγιο του Ταξιδιώτη

Η σελίδα δημιουργήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2007
και θα εμπλουτίζεται περιστασιακά με νέα θέματα
ΜΑΖΙ σας....
Taxidiotis

Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

Vanessa Mae, the queen is back (24/9/09)

Τι κοινό έχουν, η Vanessa-Mae, ένα βιολί και το Ηρώδειο?

Τέλειες καμπύλες, υπέροχη ακουστική και συναντιώνται στις 24 Σεπτεμβρίου... (μαζί μου, επίσης)

Ενα ταξίδι μαγικό που δεν θα έχανα, ακόμα κι αν με απειλούσαν με τη ... νέα γρίπη...







Περισσότερες πληροφορίες, εδώ

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Aρλέτα - Θηβαίος (Live, 13/7/09)

Δύο απο τους πιο αγαπημένους μου τραγουδιστές, θα πλημμυρίσουν μαζί τη ψυχή και την καρδιά μας -σήμερα- στο κηποθέατρο Παπάγου. Μόλις τό'μαθα, άλλαξα το πρόγραμμά μου χωρίς δεύτερη σκέψη...

Αρλέτα:
Τα τραγούδια της μου προκαλούν αiσθήματα ανάμικτα
Κάτι απ' τη μελαγχολία της φθινοπωρινής βροχής
τη νοσταλγία του χαμένου ονείρου
Κάτι απο την τρυφεράδα της καυτής αγκάλης
την δύναμη του αγέρα, την ένταση του κεραυνού....
Δονήσεις σεισμικές, απο του έρωτα τα χίλια πρόσωπα....

Χρήστος Θηβαίος:
Η βραχνή ζεστή φωνή του είναι φτιαγμένη να τραγουδάει τον έρωτα
Και τότε, οι πέτρες λυώνουν... τα σίδερα λυγίζουν... οι καρδιές ματώνουν...
Οτι άλλο και να προσθέσω θα ήταν λίγο...


ΤΟ ΜΠΑΡ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ~ ΑΡΛΕΤΑ
"Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
"βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο
"καθότανε στο διπλανό σκαμπό
"και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό

"Του είπα παππούλη τι ζητάς εδώ
"δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό
"μου είπε, τέκνον κάνεις μέγα λάθος
"εδώ είναι ο φόβος των ανθρώπων και το πάθος

"Κοίταξε γύρω του στεγνούς και μεθυσμένους
"και μου είπε εγώ τους αγαπάω τους κολασμένους
"αν θες ν' αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις
"ε κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις




BATIDA DE COCO ~ ΑΡΛΕΤΑ

"Batida, Batida, Batida, Batida de coco,
"εγώ την καρδιά μου δεν τη δανείζω με τόκο
"κι'όταν την παίρνω πίσω, στο κακό της το χάλι,
"λέω πάντα χαλάλι, και Batida de Coco....



ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΥΜΑΜΑΙ Μ' ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ ~ ΑΡΛΕΤΑ
"νύχτα βροχερή, άδειο το χέρι
"ψάχνει να σε βρει μα δεν το ξέρει
"που θα σε βρεί...
"Μια φορά θυμάμαι μ'αγαπούσες... τώρα βροχή,
"μιά φορά θυμάμαι μου μιλούσες.... τώρα σιωπήηηη



ΣΕΡΕΝΑΤΑ ~ ΑΡΛΕΤΑ
"Δε θέλω να σε ξαναδώ, μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα
"Θέλω μονάχα να σου πω, πως απόψε χάσαμε τη γάτα



ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ (Νταλάρας και Θηβαίος)
- δεν έκανα ταξίδια μακρινά... ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει...
- το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ.... η γη μου εσύ, ανάσα μου κι αγέρας....



ΘΕΛΩ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΓΕΙΣ ~ ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ
"θέλω τη μέρα που θα φύγεις, απ το πρωί να μου γελάς
"κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις, να είναι σαν να μ'αγαπάς...




ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ Σ'ΑΓΑΠΗΣΑ ~ ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ
"πόσο πολύ σ' αγάπησα, ποτέ δεν θα το μάθεις
"απ τη ζωή μου πέρασες κι αλάργεψες κι εχάθεις
"καθώς τα διαβατάρικα κι αγύριστα πουλιά...

============
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
============
Απο τις συναυλίες που απόλαυσα το φετεινό καλοκαιράκι (και δεν ήταν λίγες,Rene Aubry στο Παλλάς, Φραγκούλης στο Λυκαβηττό, Θαλασσινός (Ηλιούπολη), Scorpions & Παπακωνσταντίνου (Καραισκάκη), διαφορα Metals στο Terra Vibe, μέχρι και Κραουνάκη & Σπείρα-Σπείρα), δεν υπήρξε καμία τόσο συγκλονιστική.

Το πάθος του κοινού ήταν αφάνταστο... Δεν υπήρξε ούτε δευτερόλεπτο που να μην νιώθεις ένταση, συγκίνηση, κορύφωση συναισθημάτων...

Η Αρλέτα, παρά την κλονισμένη της υγεία, ήταν εκεί, με το πηγαίο χιούμορ της, την εξυπνάδα, τον αυτοσαρκασμό και τις ατάκες της, τόσο γλυκειά, όσο ποτέ...

Ο Θηβαίος, το ίδιο συγκινητικός με το γνωστό του πάθος, και δεν θα πρέπει να παραλείψουμε τον Χριστοδούλου, μα και ολόκληρη την μπάντα.

Αυτή η συναυλία θα θέλαμε ποτέ να μην τελειώσει.
Αρλέτα, σε ευχαριστούμε απο καρδιάς...

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

Πορείες...


Κομμάτια ουρανού
Κεντούν τις αντιθέσεις
Λευκό και μαύρο σε
Πινελιές γαλάζιου.

Στη δύση αναπνοές
Γαλάζιων φτερωμάτων
Ζωντανεύουν εξαϋλωμένα σκαριά.

Ψυχή που λιώνει
Στις χρονοτριβές της νύχτας
Σε κόκκινο άλικο.

Λημέριασμα στο κρασί του έρωτά σου
Φωτοσκιάσεις, σύμβολα
Σκάβουν περάσματα
Συμψηφίζοντας τα με ρήματα άκλιτα.

Ακταιωροί στα μάτια σου
Διαγράφουν πορείες γαλάζιες
Νυχτερινή κούρσα του ήλιου
Σε χρώματα αγριεμένα μελίσσια.

Προσκύνημα φυλής των γαλήνιων λιμανιών,
Των φουρτουνιασμένων ταξιδιών,
Κι απ΄ τη στροφή του δειλινού
Έμπαινε η αυγή στις χαραμάδες των ματιών σου

Αγαπημένη μου...
Μελογάλανη σιωπή μου...

Στον Π... μου