Στο δρόμο του φεγγαριού..

Αδειάσαμε το όνειρα της θάλασσας
Μεσ’ τις ζεστές καρδιές,
Όρκοι απομεσήμερου
Γλιστρούν να γίνουν μέρα ολόγιομη με φως,
λυκόφως άπειρων χρωμάτων και αιθέρων.

Μουσικά κλειδιά στήνουν χορό
Από τα βάθη ως τον αφρό
Τυρκουάζ τα μονοπάτια,
Περιγράφουν όνειρο, ζωή, αφρούρητη θύελλα.

Με χάνω και με βρίσκω
Στ’ όνειρο, να ταξιδεύει πλάι σου
Ταξίδι μου, φεγγάρι μου..
Εκεί στο όριο της σιωπής,
Στο όριο του ορίζοντα που σμίγουν κόσμοι
Στο όριο της μέρας και της νύχτας
Στο πιο πυκνό σκοτάδι
Στην πιο φωτεινή αυγή.

Κεντούν αστέρια ,περιγράμματα γαλήνης,
Πανάρχαιας ανάτασης ροές..
Άκλιτες στιγμές
Παράξενοι δρόμοι, καρποί κισμέτ..

Πυρκαγιές ξυπνούν
Σε αδιάκοπο κυνήγι
Στο τέλος του αιώνα,
Οριοθετούν ψαλμούς
Στις λαμπυρίδες των ματιών σου,
Στην παρουσία πλασμάτων
Στο δρόμο του φεγγαριού.

Αλαβάστρινες στιγμές
Με ανάσες θαλασσινές,
Βουλιάζω στα νερά σου..
Κάθε στιγμή μου εφήμερη, όχημα του αιώνιου.

Στον Π.