"Ιος" Διαλογιζομενος/3ΩΔΙΑ Νικος Καλογεροπουλος

Ποιητικολογιες,

πολιτικολογιες, κοινωνικολογιες.

Στη σβουρα

σταυρος με φωσφορο.

Εγω,

στο καδρο'

φωτογραφια

με κουνημενο κεφαλι

η μανα μου δε με γνωριζει.

"Ποια ειναι αυτη", λεει,

"η μαϊμου...."

"Εγω μανα..."

Δαγκωθηκε.

Θυμηθηκε πως εκεινη με γεννησε,

αλλιως με ηθελε,

δεν ξερει πως.

Μ΄εστειλε να ξαναβγαλω φωτογραφια

πριν τυπωθει, πεθανε.

Θελω ο γυιος μου να ΄χει φωτογενεια.

Κληρος κι αυτος

να΄σαι γονιος και να΄μαι γιος

δικος σου και δικος μου.

Κρασι χρονωνε

ψημενο σε βαρια δογα,

περασμενο απο δισκοποτηρο

επινες, μανα,

μοσχαναθρεμμενη και νταντεμενη ησουνα.

Και εσυ πατερα...

σε ποτιζε η αναγκη

στου ενου και τ΄αλλουνου τη δουλεψη

κι ανακατο

με ξιδι και νερο σου το ΄διναν

κι εγινες σκληρος και βαρβαρος

δυνατος κι ωραιος.

Μπερδευτηκαμε κι οι τρεις μεσα μου,

χημειο,

ξιδι και μελι

λουλουδι κι αγκαθι.

Γελιο και δακρυ.

Εγω ειμ΄αυτος,

ο γιος σας,

καμαρωστε με και φυλαχτειτε.

..................................................

Θελω καπου τα πραγματα

να τα εξουσιαζω,

ωστοσο....

παντα εξουσιαζομαι

κι εξουσιαζομαι, απο πραγματα που

νομιζω πως εξουσιαζω

κι ειν΄η ζωη αλλοκοτη,

μαζι μικρη κι ωραια,

πισω μπρος, παλι πισω, παραπισω...

τιποτα;!

κι ομως...θα με βολευε να πιστευα πως

θα ξαναγεννηθω.

Εχω καιρο θα λεγα

σιγα σιγα... αυριο...

μα δε θυμαμαι τιποτα

απο τον πρωτο δρομο...

...Τουτος ο δρομος,

ο πρωτος κι ο στερνος!;