Ενα ταξίδι.... στο παρελθόν μου....

-------------
Taxidiotis
-------------
εκανα μια μικρή σταση, στο μακρύ μου ταξίδι, διαβάζοντας το προφίλ σου...
ειδα μέσα τα δικά μου πάθη και επιθυμίες

...επιμένω να είμαι αθεράπευτα ρομαντικός...
Και να ονειρεύομαι συνοδοιπόρους....

... άκουσα το κελάηδημα και κοντοστάθηκα...
για λίγο διέκοψα το μακρύ μου ταξίδι, κι αφουγκράστηκα,,,,

ίσως τα δικά σου λόγια..

Ισως συνοδοιπόρος σε ένα παράλληλο ταξίδι..

Είδα τη πρόκληση κι ανταποκρίθηκα...
κοινες συμπτώσεις αναζητώντας..

Εσύ θα δώσεις την απάντηση..

Καλή σου μέρα..

--------------
She said...
--------------
σε ειδα να στεκεσαι καπου στην ακρη και σε αναγνωρισα..

οσοι ζητουν το απιαστο γνωριζονται μεταξυ τους...

δεν χρειαζεται να μιλήσουν το βλεμμα τους τα λεει ολα...

ταξιδευω στις γραμμες που μου εγραψες...


-------------
Taxidiotis
--------------
σε τούτο το λιμάνι βρίσκεις όλες τις πραμάτιες...
οι δικές μου μοιάζουν λίγο ξεθωριασμένες για κάποιους...
μα διόλου αυτοί δεν μ'ενδιαφέρουν...

του ταξιδιώτη το εμπόρευμα δεν είναι απο ύλη...
γιαυτό και δεν μπορούν οι πολλοί να το δούνε... περνάει μεσα απ το μυαλό και τη ψυχή....
αιώνιες αξίες σαν τον Ουρανό...

το ταξίδι είναι για θάλασσες ανοιχτές...
μα είναι δύσκολο... χωρίς συνταξιδιώτες...

μα είτε μόνος, είτε με συνεπιβάτες....
έχω πυξίδα τη καρδιά και θα τον βρώ τον δρόμο...

σε πρόσεξε... το είδες... δεν ήτανε τυχαίο....

--------------
She said...
--------------
σε τουτο το λιμανι η καρδια διψά και το βλεμμα πλανιεται αργα..
ψαχνει στο πληθος να αναγνωρισει..μα μονο η ψυχη μπορει να δει...

βαρυ το σωμα σερνεται οταν δεν νιωθει...τα ονειρα ποσο μπορούν να το κρατησουν ζωντανό???
τα ονειρα που καιγονται αραγε θα ξαναρθουν?

τυχαιο δεν ειναι ποτε τιποτα..να δες γραφεις τα ονειρα μου...

-------------
Taxidiotis
--------------
του νού παιχνίδια... ανάκατα το όνειρο κι η προσδοκία... η επιθυμία και του άγνωστου ο φόβος ...
πόθη ανεκπλήρωτοι και χίμαιρες χαμένες στου χρόνου τη λήθη, ζωντάνεψαν σε τούτο το λιμάνι...

Η ομίχλη έσβησε κι έκπληκτος βλέπω να αναπηδά μέσα από ταποκαΐδια, των παιδικών παραμυθιών μου η νεράιδα...

Άστρα φορούσε στα μαλλιά κι ένα χρυσό φεγγάρι φώτιζε το δρόμο της... για μια στιγμή μονάχα δίστασα...

Όποιος την πέτρα σπάζει,
στο τέλος βρίσκει τον νεφρίτη μέσα...

Κι όποιος την άμμο κοσκινίσει πρώτος,
αυτός και τον χρυσό πρώτος θ ανακαλύψει

κανείς τύχη δεν έχει, άμα για το σκοπό δεν προσπαθήσει, σκέφθηκα...

Άφησα τη διαίσθηση να με καθοδηγήσει κι έτρεξα πίσω σου χωρίς δεύτερη σκέψη...

Καλό σου βράδυ, φίλη μου

P (***)

--------------
She said...
--------------
φοβος κρυμμενος στα ποιο μεγάλα πάθη ,ζωη χωρίς φοβο υπάρχει?

το μυαλο μας ταξιδευει και η ψυχη μας προσπαθεί να ακολουθησει,ειναι αραγε το ταξιδι για καλο?
κανεις δεν ξερει..

σ αφήνω να με καθοδηγησεις χωρίς δευτερη σκέψη...
το ταξίδι μετράει..

p*** (????)

-------------
Taxidiotis
--------------
οσο η ζωή νικιέται απ το θάνατο.. υπάρχει φόβος..
όσο το πάθος μας το νού μας κυβερνάει.. υπάρχει φόβος...
όσο τα αισθήματα ξεφεύγουν απ τη λογική.. υπάρχει φόβος..
οσο το ψέμα κι η υποκρισία γκρεμίζουν τα όνειρά μας.. υπάρχει φόβος..
όσο το πόθο πνίγουμε στα "πρέπει" και "δεν πρέπει".. υπάρχει φόβος..

μα η καρδιά.. το νού τον προσπερνάει... ο νούς φοβάται μόνο.. όχι η καρδιά...

ο νούς τυφλώνει την καρδιά... και η καρδιά τον νού... στη μάχη για την επικράτηση πάνω στο σώμα..

μ'αν και τα τρία μαζί, νούς, σώμα και καρδιά μαζί βαδίσουν στο ταξίδι της ζωής
.. η ευτυχία η απόλυτη θα είναι δεδομένη

κόπιασε ταξιδιώτισσα, κράτα μου το τιμόνι,μαζί για να μοιράσουμε του ταξιδιού τα πλούτη

κοίταξε την πανσέληνο απ το παράθυρό σου και πες μου αν στο δίσκο της βλέπεις το πρόσωπό μου

--------------
She said...
--------------
καλημερα...

θολο το προσωπο σου μα αν κυταξει η ψυχη το βλεπει τοσο καθαρα..
αγγίζεις την ψυχη μου, παιζεις με το μυαλο μου...

το ταξιδι το νιώθω θα ειναι μαγικό..
θέλω να τη ζησω αυτη τη μαγεια,......

-------------
Taxidiotis
--------------
η ομίχλη διαλύεται γοργά...
και οι μορφές οι άυλες προβάλλουν απο μέσα, ολοένα και πιο γνώριμες... πιο ποθητές ... πιο δυνατές απο ποτέ...

κάθε στιγμή.. κάθε σου λέξη
πιο κοντά σε φέρνει...

είσαι στο σκάφος μου επάνω απο την πρώτη τη στιγμή...
σε είδα...

και γω μαζεύω τις προμήθειες για το μακρύ ταξίδι ... να ξεκινήσει βιάζομαι...
φουσκώσαν κιόλας τα πανιά απ της ψυχής σου την πνοή ..
του Λόγου σου τη δύναμη... και τη δική μου προσδοκία...

--------------
She said...
--------------
...να φωνάζω απο σένα και να με χτυπα η φωνη μου,
να μυριζω απο σενα και ν αγριευουν οι άνθρωποι

Επειδη το αδοκίμαστο και το απ αλλου φερμένο δεν τ αντέχουν οι άνθρωποι....
μ ακούς....

ας ξεκινησουμε λοιπον το ταξιδι μας αγαπημενε...
σε περιμένω...

-------------------------------
2005, April (απόσπασμα)
αφιερωμένο....