Σήμερα θα σας διηγηθώ μία ιστορία.
Η Μαρία (Μ) είναι μία ωραία κοπέλα. Ζει από την μία πλευρά του μεγάλου ποταμού. Από την άλλη όχθη ζούνε δύο άνδρες.
Τον ένα (Α) η Μαρία τον αγαπάει παράφορα, αλλά αυτός δεν της δίνει σημασία.
Ο δεύτερος (Β) είναι τρελά ερωτευμένος με την Μαρία – αλλά αυτή απλώς τον συμπαθεί.
Μια βραδιά χειμωνιάτικη με άθλιο καιρό, η Μαρία απελπισμένη περνάει το ποτάμι με τον περαματάρη (Π) και πηγαίνει στο σπίτι του Α. Προσπαθεί να τον πείσει να την κρατήσει κοντά του. Αυτός της εξηγεί ότι δεν την αγαπά. Της λεει πάντως να μείνει μέχρι το πρωί επειδή ο καιρός έχει αγριέψει. Την νύχτα η Μαρία τρυπώνει στο κρεβάτι του Α και του επιτίθεται. Κάνουν έρωτα. Το πρωί όμως, ο καιρός έχει φτιάξει και ο Α της θυμίζει ότι πρέπει να φύγει.
Απελπισμένη η Μαρία τρέχει στο σπίτι του Β. Του διηγείται όλη την ιστορία και τον παρακαλεί να την κρατήσει κοντά του. Ο Β, ενοχλημένος, της λεει: «πώς τολμάς να μου το ζητάς μετά από αυτό που έκανες την νύχτα;»
Λίγο πιο πάνω μένει ένα Ψυχίατρος (Ψ). Η Μαρία καταφεύγει σε αυτόν. Του αφηγείται το πρόβλημά της. Αυτός της λεει ότι είναι αρκετά δύσκολα τα πράγματα και δεν αντιμετωπίζονται με μία συνεδρία – θα πρέπει να αρχίσει τακτική ψυχοθεραπεία για να φωτιστούν οι συγκρούσεις μέσα της και οι λόγοι που την κάνουν να αντιδρά έτσι.
Η Μαρία, δυστυχής, φεύγει για να γυρίσει στο σπίτι της. Στο δρόμο της συναντάει τον ληστή (Λ). Ο Ληστής της παίρνει όλα της τα χρήματα.
Όταν φτάσει στον περαματάρη, αυτός αρνείται να την περάσει απέναντι χωρίς πληρωμή. Η Μαρία, πάντα απελπισμένη, πέφτει στο ποτάμι να περάσει κολυμπώντας. Όμως το ρεύμα είναι ορμητικό, την παρασύρει και πνίγεται.
ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΚΑΙ ΤΕΣΤ:
Στην ιστορία υπάρχουν 6 πρόσωπα (Μ, Α, Β, Ψ, Λ, Π). Κάθε ένα εμπλέκεται στη υπόθεση που οδηγεί στον θάνατο της Μαρίας.
Ευθύνονται όλοι; Ποιος περισσότερο, ποιος λιγότερο και ποιος καθόλου; Βάλτε τα γράμματα στην σειρά (πρώτος αυτός που ευθύνεται περισσότερο, κτλ) και δικαιολογήστε την επιλογή σας.
Δεν είναι απλό παιχνίδι. Σας προειδοποιώ: υπάρχουν περίπλοκες ερμηνείες...
posted by Nikos Dimou
Ταξιδιώτης
Καλως ήλθατε στο Ιστολόγιο του Ταξιδιώτη
Η σελίδα δημιουργήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2007
και θα εμπλουτίζεται περιστασιακά με νέα θέματα
ΜΑΖΙ σας....
Taxidiotis
και θα εμπλουτίζεται περιστασιακά με νέα θέματα
ΜΑΖΙ σας....
Taxidiotis
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2007
Ποιός φταίει?
Αναρτήθηκε από Taxidiotis στις 12:27 μ.μ.
Ετικέτες Σχολιασμένα, Ταξιδιώτης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
H δική μου ιεράρχηση των βασίζεται στην κριτική των συνειδητών πράξεων των προσώπων και όχι των απρόβλεπτων ή τυχαίων συνέπειών τους.
1. Ο Περασάρης. Υπήρξε ο άμεσα ηθικός αυτουργός για τον πνιγμό. Η εμμονή του να απαιτήσει χρήματα απο τη Μαρία, που ασφαλώς θα του εξήγησε οτι την είχανε ληστέψει, την εξώθησε στο απελπισμένο της διάβημα. Ασυγκίνητος απ την απελπισία της, την άφησε να μπει στα ορμητικά νερά μπροστά στα μάτια του, μη κάνοντας τίποτα να αποτρέψει το μοιραίο αν και ήταν ο μόνος που μπορούσε.
2. Στη συμπεριφορά του "Β" βρήκα πολλά συμπλέγματα. Η αγάπη του δεν ήταν άδολη, υπήρξε μικρόψυχος κι εγωιστής μαζί της. Την ώρα που η Μαρία χρειαζόταν στήριξη, πρόδωσε την εμπιστοσύνη που του έδειξε και τη συμπάθειά της. Η απαξίωσή του βάθυνε το τραύμα της. Η απόφασή του να μην αποδεχθεί να ζήσει με μια γυναίκα που δεν τον αγαπούσε, αν ήταν ασύνδετη με το γεγονός που προηγήθηκε, δεν είναι μεμπτή. Κατακριτέα είναι μόνο η ευτελής αντίδρασή του: δεν προσέφερε ηθική στήριξη τη κρίσιμη στιγμή στη φίλη του μα την απέρριψε απο εγωισμό προσβάλλοντας την με ποταπή σκληρότητα.
Στον "Β" βλέπω έμμεση μεν, μα σοβαρή ηθική ευθύνη για τον πνιγμό της Μαρίας. Είναι το μόνο πρόσωπο στο οποίο η Μαρία θα μπορούσε να απευθυνθεί και να ζητήσει χρήματα για να περάσει το ποτάμι με ασφάλεια, αφού η πληγωμένη της αξιοπρέπεια δεν της επέτρεπε να απευθυνθεί στον "Α". Κι όμως πρόδωσε τοσο τη δική της συμπάθεια, όσο και τα δικά του (ανειλικρινή) αισθήματα.
Οι συμπεριφορές των δύο άλλων, ληστή και ψυχιάτρου, είναι κατακριτέες για άλλους λόγους μα δεν τους αποδίδω σοβαρή ηθική ευθύνη στον πνιγμό:
- Ληστής. Εμμεση ποινική ευθύνη μόνο ως φυσικός αυτουργός για τη ληστεία αλλά όχι όμως για τον πνιγμό. Αν και υπήρξε επακόλουθο της πράξης του, δεν θα μπορούσε να προβλέψει τις τραγικές συνέπειες. Η πράξη του αναμφισβήτητα επιδείνωσε την ήδη κακή ψυχολογία της.
- Ψυχίατρος. Είναι κατακριτέα η στάση του μονάχα για τον τρόπο που εκμεταλλεύτηκε το θύμα. Η Μαρία δεν είχε ανάγκη απο τακτική ψυχοθεραπεία, ούτε είχε συγκρούσεις, έρωτα είχε μόνο χωρίς ανταπόκριση. Εκείνος όχι μόνο δεν στήριξε ψυχολογικά την απελπισμένη Μαρία, αλλα την είδε μάλλον σαν ευκαιρία για να βγάλει χρήματα και σίγουρα δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη της, γιαυτό κι εκείνη δεν επέστρεψε ξανα, έστω για να ζητήσει δανεικά (δεν είχε άλλον για να τη στηρίξει). Δεν θα μπορούσε πάντως να προβλέψει το αποτέλεσμα.
Στη συμπεριφορά του "Α", δεν βρήκα καμία ευθύνη. Δεν φταίει που η Μαρία τον ερωτεύτηκε. Δεν φταίει που δεν την αγάπησε. Υπήρξε ειλικρινής μαζί της και ξεκαθάρισε τη θέση του. Της πρόσφερε κατάλυμα και δεν την έδιωξε τη νύχτα. Δεν ήταν αυτός που τρύπωσε στο κρεββάτι της κι εκείνος που της επιτέθηκε. Το οτι δεν αντιστάθηκε στη πρόκληση δεν τον συνδέει με αυτό που ακολούθησε (πάλι την ίδια τυχη θα'χε εφόσον την απέρριψε). Μοιραίος μέν, ΑΘΩΟΣ δε, με τη δική μου κρίση.
Οχι, εγώ δεν θα επιρρίψω ευθύνη στη Μαρία, ουδέν μεμπτόν στη συμπεριφοράς της προς τους τρίτους:
Τον "Α" τον αγάπησε, δεν είναι έγκλημα. Υπήρξε όμως ειλικρινής με τον "Β" και δεν του απέκρυψε τον έρωτά της, δεν υποκρίθηκε, δεν είπε ψέμματα για να τον εκμεταλλευτεί. Υπήρξε αξιοπρεπής και δεν επέστρεψε για να ζητήσει δανεικά κι απο τους δυό που την απέρριψαν.
Υπήρξε μονάχα θύμα, του πάθους και των συγκυριών, υπέστη την απόρριψη απο τον "Α" που αγάπησε, την προδοσία απο τον "Β" που θεωρούσε φίλο της, την εκμετάλλευση απ τον ψυχίατρο, τον "βιασμό" απ τον ληστή και τέλος εξωθήθηκε στον θάνατο απο τον αναίσθητο βαρκάρη.
Αναμφισβήτητα, φέρθηκε ανόητα που έπεσε στο ποτάμι, σ'αυτό όμως οδηγήθηκε απ την απελπισία της (όχι για να αυτοκτονήσει) και θα ένιωθα σκληρός κι αναίσθητος αν τη κατηγορούσα για τα αισθήματά της και τις πράξεις της.
Καλωσόρισες! :)
1. Ο Ψυχίατρος νάμπερ ουάν καθήκι!
2. Ο Β νάμπερ του και πολύ πίτουρας!
3. Ο Περατάρης καλό λαμόγιο.
4. Ο Ληστής τη δουλειά του έκανε.
5. Η Μαρία κοκορόφτερη!
6. Ο Α δεν φταίει μεν, αλλά ως κλασικαδούρα αντρική το έριξε το πηδηματάκι του.
Απάντησε κι εσύ στο παρακάτω που σου γράφω να συγκρίνουμε αποτελέσματα. :Ρ
Ένα τεστ
Στο Βέλγιο πριν κάποια χρόνια όταν έκαναν προσλήψεις, έκαναν ένα τεστ προσωπικότητας στους υποψήφιους υπαλλήλους. Επειδή ήταν, λένε απόλυτα σωστό και περιγραφικό, το απαγόρευσαν. Ήταν σα να φωτογράφιζε το χαραχτήρα των ανθρώπων... Όλα αυτά μου τα είπε
φίλος μου Ισπανός ψυχολόγος. Όσοι το κάναμε και το έχουν κάνει χιλιάδες, κυριολεκτώ, έπεσε καρφί. Μας έπιασε απόλυτα. Υποθέτω ότι είναι το ίδιο τεστ και στ' αυτιά του Δήμου έφτασε παραφρασμένο.
Λοιπον, ειναι δυο νησια γειτονικα. Στο ενα ζει ενας αγριος (βαρβαρος, απολιτιστος με γενια...), και ενας πολιτισμενος (Ευρωπαιος λεει το τεστ).
Στο αλλο ζουν αρκετοι ανθρωποι, μεταξυ αυτων και μια κοπελα που είναι ερωτευμένη με τον Ευρωπαίο και έχει "σχέση" μαζί του.Θελει να παει στο απεναντι νησι προκειμενου να συναντησει τον αγαπημενο της.Ρωταει το μοναδικο βαρκαρη του νησιου, ποσα θελει να την παει απεναντι με τη βαρκα του.
Ο βαρκαρης της απαντα οτι δε θελει λεφτα και οτι θα την παει στο νησι του καλου της, υπο τον ορο οτι θα ειναι γυμνη μεσα στη βαρκα.
Η κοπελα σοκαρεται...δεν ξερει τι να κανει και παει να ζητησει τη βοηθεια του σοφου του νησιου.
Αυτος αφου, την ακουσε με προσοχη, της απαντησε:"Να κανεις παιδι μου αυτο που σε προσταζει η καρδια σου..."
Κι ετσι η κοπελα αποφασισε να παει γυμνη, προκειμενου να συναντησει τον αγαπημενο της.
Πραγματι τυπικος ο βαρκαρης την πηγε.Στην προκυμαια ομως ηταν ο αγριος...ο οποιος μολις ειδε γυναικα και μαλιστα γυμνη...τη βιασε...
Την στιγμη του βιασμου ερχεται ο Ευρωπαιος βλεπει το σκηνικο και εξαλλος λεει στην κοπελα να τα μαζεψει και να φυγει αμεσως!!!Δεν τη θελει πια...χωριζουν!!!!Και τη διωχνει....
Τελος ιστοριας....
Εσύ πρεπει να αξιολογήσεις τα 5 προσωπα, απο τον καλυτερο στον χειροτερο, δηλαδη, στο νουμερο 1. αυτος που πιστευετε οτι ηταν ο καλυτερος στο 2. ο αμεσως επομενος....και στο 5. ο χειροτερος ολων...
Σου θυμιζω τα προσωπα:
αγριος, Ευρωπαιος, κοπελα, βαρκαρης, σοφος...
Απαντάς αμεσως και αυθορμητα. Μην αναλύσεις το πως και το γιατι...
Οτι σου ερθει με το πρωτο ακουσμα... Μετα τα αποτελεσματα αν θέλεις αιτιολογείς τις απαντησεις και το σκεπτικο σου. Πριν, οχι...
Εμενα και τους φιλους μου μας "επιασε" απόλυτα.
Φυσικά και θα σου απαντήσω πριβέ. Μην το χαλάσουμε...
Κατ' αρχάς, πρέπει να σου πω ότι ξαφνιάστηκα!!!
'Eφτιαξα αυτό το μπλόκ, στις 3 του Νοέμβρη, κλεισμένος στο σπίτι με πυρετό και ρίγη, περισσότερο από περιέργεια παρά από ανάγκη επικοινωνίας...
Τα blogs είναι μια υπέροχη ιστορία... διαβάζω απίστευτα και νιώθω συνεπαρμένος... Παρ' όλα αυτά, δεν θα τολμούσα -στα σοβαρά- να φτιάξω ένα δικό μου μπλοκ, "ακόμα"
Γιατί? Γιατί το θεωρώ μια ΠΟΛΥ σοβαρή δουλειά, που απαιτεί χρόνο και πολύ μεράκι... Μεράκι, έχω... παθιάζομαι με ότι ασχολούμαι...
Ομως, ΔΕΝ έχω χρόνο... Εχω -ήδη- αρκετά πάθη κι ασχολίες, και δεν ρισκάρω να προσθέσω κι άλλες... (ελπίζω!!!)
Αλλωστε, την ανάγκη επικοινωνίας μου, μπορώ και την καλύπτω με άλλους τρόπους, χωρίς να έχω και την ευθύνη ενός δικού μου χώρου...
Ισως να απορείς πως βρέθηκες ΕΣΥ στ'αγαπημένα μου τα blogs...
Το ίδιο απορώ κι εγώ, για τη δική σου την επίσκεψη... και μάλιστα την 1η μέρα...
"Πατσίσαμε", λοιπόν, στις απορίες μας....
Αντε λοιπόν, να πατσίσουμε τις απαντήσεις μας και στα "ψυχολογικά τεστ"....
1. Η κοπέλα, έκανε αυτό που την πρόσταζε η καρδιά της. Στη χειρότερη περίπτωση, υπήρξε απερίσκεπτη. Το άλλοθι της, όμως, ατράνταχτο. ΕΡΩΤΑΣ.
2. Ο σοφός, έκανε ακριβώς αυτό που θα συμβούλευα κι εγώ, ο ...master....
χμμ... τώρα αρχίζουν τα δύσκολα... "ποιος είναι ο μή χειρότερος, εεε?"
3. Ο βαρκάρης, στυγνός εκμεταλλευτής, ματάκιας, αλλά τουλάχιστον υπήρξε συνεπής στη συμφωνία του. Ολα έχουν ένα κόστος, τίποτα δεν χαρίζεται
4. Ο "Ευρωπαίος", καθίκι μεγάλο, χειρότερος κι απ τον βαρκάρη. Ξεπούλησε αισθήματα στη στενοκεφαλιά του.
5. Ο βιαστής είναι ο μέγας ένοχος. Βίασε σώμα και ψυχή. Στην πυρά...
Και κάποια σχόλια....
Την κοπέλα την κατατάσσω πρώτη, αφού είναι το μόνο πρόσωπο που έκανε υπέρβαση.
Ρίσκαρε, ξέροντας τους κινδύνους...
"Ερως ανήκατε μάχαν...Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις,ός εν μαλακαίς παρειαις νεάνιδος εννυχεύεις"...
Απερισκεψία θα της καταλογίσω, μονάχα ΑΝ υπήρχε άλλος τρόπος να περάσει στο νησί. Δεν την κατηγορώ για τις προθέσεις της, εντούτοις. Ανήθικη δεν ήταν.
Ο σοφός, έρχεται δεύτερος, όχι γιατί έκανε κάτι κακό. Εδωσε μια σωστή συμβουλή, όμως δεν χρειάστηκε τίποτα να θυσιάσει. Αντίθετα με το κορίτσι.
Για τον βαρκάρη τα είπα, η πρότασή του ανήθικη, ασφαλώς, εκμεταλλεύθηκε την ανάγκη της κοπέλας. Εκανε πάντως, μόνο οτι συμφωνήθηκε. Σημεία των καιρών μας...
Το δύσκολο σημείο είναι η σύγκριση του βάρβαρου με τον πολιτισμένο.
Κάποιοι μπορεί να υποστηρίζουν οτι ο βάρβαρος είχε δικαιολογία "την έλλειψη πολιτισμού του και τα αρχέγονα ένστικτα". Ενώ αντίθετα ο "ευρωπαίος" όφειλε να είναι λιγότερο στενόμυαλος. Επρεπε να στηρίξει το βιασμένο πλάσμα, που μάλιστα βιάστηκε για χάρη του.
Εν τούτοις, εγώ δεν δικαιολογώ την βαρβαρότητα. Οσο κι αν μ'ενοχλεί η ηλιθιότητα του "ευρωπαίου", έχω μάθει να ζω ανάμεσα της στο εξευρωπαϊσμένο περιβάλλον μου. Οι μισοί πολιτισμένοι που γνωρίζω, θα έκαναν το ίδιο. Αλίμονο αν βίαζαν όποια τους τύχαινε και οι μισοί βαρβάροι.... Ο βιαστής είναι ο χειρότερος, για μένα...
Να περιμένω -τώρα- και την πριβέ απάντηση της "ψυχιάτρου"? Η' απογοητεύτηκε απ την αργοπορία μου και δεν θα επανέλθει?
Θα δείξει..... Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου, πάντως.... Γητεύτρια...
Taxidiotis (master_mind)
Για την πρωτη ιστορια:
ΜΑΡΙΑ η μονη υπευθυνη για την τυχη της. Στη ζωη μας, οι επιλογες μας, τουλαχιστον οι πιο σπουδαιες, ειναι χωρις επιστροφη. Γνωστο τοις πασι, οτι ο χαρακτηρας μας ειναι η μοιρα μας.
Α παρουσιαζεται ο πιο εξηγημενος και επιφανειακα χωρις ευθυνη. Ως πλεον ψυχραιμος (και ψυχρος θα ελεγα) δεν θα επρεπε να ενδωσει στην ερωτικη επιθεση της Μ, γιατι για αυτην δεν ηταν απλο σεξ , ηταν ενωση - ερωτας - απελπισια. Απο εκει νομιζω οτι αρχισε η αντιστροφη μετρηση της Μ.
Β εγωιστης, κομπλεξικος, αγαπαει για τον εαυτον του , για να αισθανεται αυτος καλα. Εφοσον βλεπει οτι η Μ δε του προσφερει αυτο που θελει, την εγκαταλειπει.
Ψ αν και περιμενουμε ευαισθησια απο αυτον λογω της ιδιοτητας του, παραμενει απλα ενας αδιαφορος επαγγελματιας, κακος στη δουλεια του.
Π εδω εχουμε εναν φιλοχρηματο επαγγελματια.
Λ η ιδιοτητα του τον προσδιοριζει. Δεν περιμενεις ευαισθησια απο αυτον.
Δημοσίευση σχολίου